niedziela, 26 sierpnia 2012

Ciekawostki o psach domowych


Na świecie żyje do pól miliarda psów. Do największych i najcięższych spośród psów domowych należy staro-angielski mastil i powszechnie znany bernardyn. Masa dorosłych osobników tych dwóch gatunków wynosi 75-90 kg. Najcięższy (145 kg) i największy (wysokość w kłębie 89 cm) mastyf należał do mieszkańca Londynu. Najcięższy bernardyn (waga 140,5 kg, wysokość w kłębie - 99 cm) - mieszkańca stanu Michigan w USA. Najmniejszym z aktualnie żyjących dorosłych osobników jest „Peqnuts", miniaturowy piesek rasy Chihuahua (długość - od głowy do ogona - 25 cm, masa 630 g). Psy żyją przeważnie od 8 do 15 lat, rzadko o parę lat dłużej. Najdłużej żyjącym psem (29 lat i 5 miesięcy) był owczarek australijski. Najwięcej, bo aż 23 młode, z których wszystkie przeżyły, urodziła suka amerykańskiego Uwhounda w 1944 r. Rekord skoku wzwyż należy do owczarka niemieckiego, który pokonał ścianę o wysokości 3,48 m. Najdłuższy skok (9,14 m) wykonał pies w pogoni za zającem, przeskakując przy tym płot o wysokości 1,4 m. Najrzadszym obecnie psem jest amerykański terrier bezwłosy. Jego populacja nie przekracza setki. Większość należy do jednej rodziny w stanie Louisiana (USA).



Zmysły psa
  • Węch jest dla psa najważniejszym zmysłem. Już jako ślepe szczenię zaczyna się nim posługiwać. Psy poddane odpowiednim szkoleniom wspomagają służby mundurowe w tropieniu i rozpoznawaniu przestępców na podstawie śladów zapachowych zostawionych na miejscu, w którym tamci przebywali. Proces oswajania nowego, młodego psa z nowym właścicielem można przyspieszyć, kładąc mu na legowisko odzież przepojoną zapachem właściciela. Bardzo często zdarza się, że pies podczas nieobecności swego pana kładzie się na jego odzieży.
  • Wzrok. To, co pies zobaczy nie będzie miało dla niego znaczenia, dopóki nie rozpracuje tego węchem i/lub słuchem. Wzrok psa jest słabszy niż człowieka, a objawia się to mniejszą zdolnością spostrzegania przedmiotów czy osób nieruchomych, a także brakiem widzenia obiektów dwuwymiarowych. Pies dobrze za to radzi sobie w słabym świetle (wspomagając się zmysłem węchu i słuchu). Rasa psa determinuje nie tylko siłę wzroku, lecz także zmysł węchu, słuchu oraz dotyku.
  • Słuch. Zmysł słuchu w hierarchii psa stoi za węchem i wzrokiem. Psy mają znacznie czulszy słuch niż człowiek i mogą słyszeć dźwięki o częstotliwości lub tonacji dla człowieka niesłyszalnej, a zasięg słuchu jest znacznie większy w porównaniu ze słuchem człowieka. Większa czułość słuchu może powodować, że dźwięki o silnym natężeniu będą wywoływały u niego ból. Przyjęto, że psy o uszach stojących lepiej słyszą od kłapouchych. Układając psa należy do niego mówić cicho, ponieważ zakrzyczany czworonóg może z czasem przestać zwracać uwagę na głos swego pana. Odpowiednią modulacją głosu właściciel może skutecznie wpływać na psa.
  • Dotyk. Wrażenia dotykowe pies odbiera całą powierzchnią ciała. Najważniejsze są dla niego włosy czuciowe (wąsy) nad oczami oraz pod dolną wargą. Wąsy te zwane wibryssami są długie i sztywne. Nie wolno ich strzyc.
Smak. Wrażenia smakowe są uzależnione od wrażeń węchowych. Zmysł ten nie ma dla psa znaczenia w odbieraniu wrażeń otaczającego świata. Jeżeli pies zje loda to go głowa nie boli :)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz